แต่ก่อน เราอาจแบ่งทักษะในการทำงานออกได้เป็น 2 แบบคือทักษะแนวราบ หรือบุคคลที่มีความสามารถรอบด้าน สามารถเข้าไปเป็นตัวกลางในการประสานระหว่างงานต่างๆ ได้ แต่ไม่สามารถลงลึกรายละเอียดของงานบางจุดได้เท่ากับผู้เชี่ยวชาญที่มีทักษะแนวดิ่ง ที่ศึกษามาในด้านนั้นโดยเฉพาะ ซึ่งที่ผ่านมาคน 2 กลุ่มนี้ก็ทำงานอยู่ด้วยกัน คอยเกื้อกูลกันเรื่อยมา แต่โลกปัจจุบันกำลังจะทำให้คนที่มีทักษะแบบใหม่ คือทักษะรูปตัว T เป็นที่ต้องการในการทำงานมากกว่าค่ะ
อธิบายอย่างง่ายที่สุด คนทำงานที่มีทักษะรูปตัว T คือคนที่สามารถทำงานเฉพาะด้านที่ตัวเองเชี่ยวชาญไปพร้อมๆ กับการเรียนรู้ทักษะใหม่ๆ ที่ตัวเองไม่ได้เชี่ยวชาญมาตั้งแต่แรก แต่เป็นทักษะที่รู้เพื่อเชื่อมต่อตัวเองเข้ากับคนอื่นๆ ได้ง่ายขึ้น สามารถเข้าใจประเด็นอื่นๆ ที่อาจไม่ได้ตรงสายกับที่ศึกษามา แต่เป็นประเด็นในที่ทำงานที่เกี่ยวเนื่องกัน และสามารถประสานให้เรื่องราวต่างๆ ผ่านไปได้ด้วยดี เพราะฉะนั้นก็อาจบอกได้ว่าคนที่มีทักษะรูปตัว T ก็จะเป็นคนที่สามารถสื่อสารให้คนอื่นๆ ที่ทำงานด้วยกันเข้าใจเรื่องราวไปพร้อมๆ กันได้ โดยยังมีความลึกของทักษะที่เชี่ยวชาญมาเสริมด้วย และลักษณะที่ตามมาอีกอย่างสำหรับคนกลุ่มนี้คือความยืดหยุ่น เพราะต้องเปิดรับสิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอค่ะ
โลกการทำงานทุกวันนี้ องค์ความรู้ต่างๆ มันเชื่อมกันหมด จึงไม่แปลกที่คนทำงานที่มีทักษะแบบตัว T จะเพิ่มขึ้น เพราะบรรยากาศการทำงานปัจจุบันมันเคี่ยวกรำให้คนทำงานต้องรู้เรื่องอื่นๆ ที่ไม่ตรงสายเพื่อให้งานประสบความสำเร็จค่ะ ซึ่งจริงๆ แล้ว ทักษะของการทำงานในเรื่องเกี่ยวกัน มันก็ควรเชื่อมต่อกันหมดเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว แต่ที่ผ่านมามีใครสักกลุ่มหนึ่งไปกำหนดให้เราต้องเรียนความรู้แยกเป็นวิชาต่างๆ จนทำให้มองภาพยากว่าศาสตร์ต่างๆ มันเกี่ยวข้องกันได้อย่างไร และหน่วยงานต่างๆ ก็ถูกกำหนดความเชี่ยวชาญมาตั้งแต่เมื่อก่อน ทำให้ภาพของการทำงานแบบรู้หลายๆ เรื่องไม่ค่อยเกิดในอดีตค่ะ
ตอนนี้พอจะเห็นภาพแล้วใช่ไหมคะว่าเราควรศึกษาอย่างไรเพื่อให้กลายเป็นคนที่มีทักษะแบบรูปตัว T ได้ ซึ่งจริงๆ ทั้งลูกจ้างและเจ้าของกิจการในปัจจุบันควรจะทำงานด้วยทักษะในรูปแบบนี้กันหมดนะคะ เพื่อที่ความรอบด้านของเราจะไปช่วยสนับสนุนความเชี่ยวชาญของคนอื่นๆ และความเชี่ยวชาญของเราก็คอยช่วยให้งานสำเร็จลุล่วงไปด้วยกันค่ะ
